جدی میفرمایید؟!
خفن، با فتح خاء و فتح فاء (که میشه khafan) در حدود سال 1377 به طور عمومی در slang فارسی وارد شد. نمیشه لغوی معنیش کرد. به نظرم مهمترین مفهومش extreme بودنه.
وقتی به عنوان adjective به کار بره میتونه معانی مختلفی مثل خیلی سخت (مسألهی ریاضی خفن)، خیلی جالب(جوک خفن)، خیلی مهم (خبر خفن)، خیلی قوی(مثل همون چیزی که من نوشته بودم: خفنترین خاصیت، یا کامپیوتر خفن)، خیلی وارد (آدم خفن) و ... داشته باشه.
وقتی به عنوان adverb به کار بره معنی «خیلی» میده. مثلاً سؤالش خفن سخت بود.
به صورت کلمه اعلام تعجب هم به کار میره. یه چیزی مثل Wow!
امیدوارم بیشتر از اول سر در گم نشده باشید.
کلاً اگه منظورم رو متوجه شده باشید به این نتیجه میرسید که خفن یه کلمهی خیلی خفنه!
میدونید؟ به نظر من slang یکی از پیچیدهترین بخشهای زبانه. از این کلمهها توی زبانمون کم نداریم...
به علاوه، چند سالیه که هر چند ماه یک بار از صدا و سیمای ایران یه سریال کمدی 90 قسمتی پخش میشه که هر کدومشون چند تا چیز به Slang اضافه میکنن! ممکنه این عبارتها رو شنیده باشید: پاچهخاری، نفس من بیده، استاد کردن (یا به طور کاملتر: یاورش رو استاد کردن)، تیر تو پر، بدجور، عجب خانوم با شخصیتی(!)، خوبه آقا خـــــوب خــــوب، مربا بده بابا!، و ...