یک زمانی گامای مانیتورهای مک روی 1.8 میزان بود و پیسی روی 2.2. این یک تفاوت عمده ایجاد میکرد و آن قابلیت نمایش بهتر طیف میانی رنگها نسبت به پیسی بود. به همین علت واقعا برای نمایش تصویر برتری داشت، اما از طرف دیگر، در وب مخصوصا کلی ایجاد دردسر میکرد، چون تصاویر وب اولا فاقد پروفایل رنگ بودند و بدون پروفایل عکسهایی که روی مک ساخته شده بودند، در پیسی تاریک نشان داده میشدند و غالب تصاویر که بر روی پیسی ساخته شده بودند روی مک رنگ پریده نشان داده میشدند. و دوما کلی دردسر تبدیل پروفایل و غیره برای تولیدکنندگان ایجاد میکرد. بنابر این اپل بدون سر و صدای چندانی عطایش را به لقایش بخشید و کردش مثل بقیهٔ پیسیها 2.2.
اما نکتهٔ دیگر این است که عموما مکها همیشه با کارت صدا و تصویری بهتر و قابل قبولتری ساخته شدهاند. روی پروفایل رنگی مانیتور و غیرهٔ آنها کار شده و گارانتی است که بدون انگولک چندانی نتیجهٔ خوبی بدست بدهند. در حالی که برای پیسی اینها همه بایستی بوسیلهٔ کسی که میداند چه میکند، خریداری و به سیستم اضافه بشود و معمولا فقط در برنامههای خاصی که برای آن کار ساخته شدهاند نتیجه میدهد و نه برای همهٔ سیستم. یعنی مثلا باید مانیتور مرغوب و کارت ویدئوی مرغوب را بخرید، فتوشاپ را نصب کنید، همه چیز را بوسیلهٔ افراد متبحرش کالیبره و ست کنید و آنوقت فتوشاپ تصویر را درست نشان میدهد ولی دلیل ندارد که برنامههای دیگر درست نشان بدهند. اما در مک نه تنها فتوشاپ، پرویو و سفاری و هر چیز دیگری که از سیستم هم استفاده میکند تا حد قابل قبولی درست نشان میدهد.
همین قضیه هم تا اندازهٔ زیادی روی صدا صادق است. و گرنه معجزهٔ خاصی در بین نیست. نکته این است که در مک فکر این چیزها را تا اندازهٔ زیادی قبلا کردهاند.