انجمن ویکی قلم‌های فارسی
ورود / عضویت

آیا می‌دانید که...

بحث‌های کلی درمورد سیستم عامل مکینتاش (OS X)

Re: آیا می‌دانید که...

پستتوسط Pooria Azimi » 06 دسامبر 2012, 05:19

اسکرول ماوس‌ها در حالت عادی عمودی اسکرول می‌کنه. اگر کلید شیفت رو نگه‌دارید و اسکرول کنید، به‌صورت افقی اسکرول انجام می‌شه!
نماد کاربر
Pooria Azimi
Site Admin
 
پست‌ها : 3332
تاریخ عضویت: 23 اوت 2008, 14:32
محل سکونت: Santa Barbara, CA

Re: آیا می‌دانید که...

پستتوسط Pooria Azimi » 02 ژانویه 2013, 18:59

emacs و vi دو ادیتور تکست مطرح و «بسیار» قدرتمندی هستند که خیلی‌ها ازشون استفاده می‌کنند. من خودم از vi استفاده می‌کنم (اکثر مواقع) و خیلی از emacs خوشم نمی‌آد.

emacs به داشتن شورتکات‌های بسیار زیاد مشهوره. برای هر کاری، در emacs یک شورتکات وجود داره (مجموعاً هزاران شورتکات!). یکی از این‌ها که خوشبختانه در مکینتاش یه‌جورایی در همه‌جا وجود داره برای حرکت دادن کرسره. با زدن کنترل+a، کرسر به اول سطر می‌ره. با کنترل+e به آخر سطر، با کنترل+h کاراکتر فعلی حذف می‌شه، با کنترل+d کاراکتر بعدی حذف می‌شه، با کنترل+k، ادامهٔ سطر kill می‌شه (حذف می‌شه)، کنترل+u از اول سطر تا جایی که کرسر هست رو حذف می‌کنه، کنترل+t، عمل transpose (یا swap)، یعنی جابه‌جا کردن کاراکترهای دوطرفِ کرسر رو انجام می‌ده و به‌همین‌ترتیب، کلی شورتکات دیگه هم هستند که اگر کارتون با ادیت متن (خصوصاً سورس کد) باشه، با دونستنشون بدون اغراق شاید بازدهی‌تون ۵۰٪ افزایش پیدا بکنه. اما چون این شورتکات‌ها در تمام کنترل‌های استاندارد مکینتاش (مثل همین تکست‌باکسی که من الآن دارم در سافاری در اون تایپ می‌کنم، یا تکست‌فیلدِ Spotlight، یا تقریباً تمام جاهای دیگه‌ای که می‌شه متن وارد کرد) هم وجود داره، حتی غیربرنامه‌نویس‌ها هم با دونستن چند تا از این‌ها می‌تونن خیلی سرعت انجام کارهاشون رو افزایش بدن.

لیستی نه‌چندان کامل، ولی کامل‌تر از چیزی که من در بالا آوردم در http://stackoverflow.com/a/434046/347353 آورده شده.

----

به دلایل تاریخی، کیبردها (حتی کیبردهای مکینتاش) کلیدی کاملاً و مطلقاً بی‌خاصیت به‌نام Caps Lock دارند که هیچ کاری نمی‌کنه، جز وارد کردن کاراکترهای الفبا در شکلِ capital ـشون. تصور کردن این‌که چرا همچین کلیدی ممکنه برای کسی مفید باشه از توان ذهن من خارجه.

به‌هرحال، وجود این کلید در مکینتاش نعمتی بزرگه. چون می‌شه گفت که مکینتاش این کلید رو به‌جای caps lock، بعنوان یک کلید control دیگه بشناسه! حالا برای زدن مثلاً control-a لازم نیست کلیدِ کوچکِ کنترل که در لپتاپ‌ها بین fn و option قرار داره رو فشار بدید؛ الآن کلید گنده و گردن‌کلفت caps lock همون کار کنترل رو می‌کنه :-)

روش انجام این تغییر در دو عکس زیر آورده شده:

تصویر

تصویر

(عکس‌ها از http://emacswiki.org/emacs/MovingTheCtrlKey)
نماد کاربر
Pooria Azimi
Site Admin
 
پست‌ها : 3332
تاریخ عضویت: 23 اوت 2008, 14:32
محل سکونت: Santa Barbara, CA

Re: آیا می‌دانید که...

پستتوسط Pooria Azimi » 02 ژانویه 2013, 19:42

این مطلب فکر کنم ده‌ها بار در این انجمن باید گفته‌شده‌باشد، اما فکر کنم این موردِ خاصی که من می‌خوام بگم قبلاً گفته نشده باشه...

در مکینتاش اگر بخواهید یک فولدر مخفی (با پسورد) داشته باشید، ساده‌ترین کار استفاده از برنامهٔ Disk Utility ـه. روی دکمهٔ New Image در نوارابزار بالا کلیک کنید. پنجره‌ای مشابه پنجرهٔ زیر خواهید دید:

1.png


در این‌جا می‌تونید اندازه، نوع فایل‌سیستم و نوع رمزنگاری رو مشخص کنید. در حالت عادی تنظیمات رو به‌شکلی که در عکس بالا آورده شده باید قرار بدید (رمزنگاری ۱۲۸ بیتی ایمنی کمتری نسبت به ۲۵۶ بیتی داره (و مثلاً دشمنان ما «فقط» نیاز به چند میلیارد سوپرکامپیوتر دارند و در کمتر از یکی-دو میلیارد سال قادر خواهند بود رمز ما رو حدس بزنند و تمام اطلاعاتمون رو بدزدند)، اما همین هم برای کاربرد ما کفایت می‌کنه و نیازی نیست طول کلید رمزنگاری رو ۲۵۶ بیتی قرار بدید که کلی سرعت رو پایین می‌آره).

در تقریباً تمام موارد، بهتره فرمت دیسک رو sparse bundle disk image قرار بدید. در مورد این بعدتر توضیح می‌دم، اما اگر حوصلهٔ خوندنش رو ندارید، حرف من رو قبول کنید و همیشه این نوع رو انتخاب کنید :-)

در پنجرهٔ بعدی ازتون پسورد می‌خواد. حتماً گزینهٔ Remember password in my keychain رو غیرفعال کنید، وگرنه پسورد رو در keychain ـتون قرار می‌ده و اگر کسی به اکانتتون (یا بک‌آپی که با مثلاً تایم‌ماشین گرفته‌اید) دسترسی پیدا بکنه، می‌تونه رمزش رو بفهمه.

2.png


----

مهمترین چیزی که می‌خواستم بگم تفاوت بین sparse bundle disk image، sparse disk image و read/write disk image ـه.

read/write disk image به‌این‌شکل عمل می‌کنه که یک فایل به‌اندازه‌ای که انتخاب کرده‌اید ساخته می‌شه و اطلاعات داخل اون قرار می‌گیرند. مشکل این روش اینه که اگر یک disk image مثلاً ۳۰ گیگابایتی بسازید و داخلش ۵ مگابایت فایل بگذارید، باز هم ۳۰ گیگابایت فضا اشغال شده! این فرمت، فایل‌هایی با پسوند dmg می‌سازه.

برای همین، منطقی‌تره که از گزینه‌های sparse استفاده کنید. این‌ها فقط به‌اندازه‌ای که داخلشون فایل باشه جا اشغال می‌کنند. مثلاً یک sparse disk image که داخلش ۵ مگابایت فایل باشه، فقط ۵ مگابایت جا اشغال می‌کنه (و حداکثر تا مقداری که انتخاب کرده‌اید، یعنی مثلاً ۳۰ گیگابایت می‌تونه رشد بکنه). این فرمت، فایل‌هایی با پسوند sparseimage می‌سازه.

مشکلی که در دو نوع disk image دارند اینه که هر دو، یک فایل monolithic گنده هستند که اگر یک بیت (یک فایل خیلی کوچیک، یا حتی یک متادیتای بی‌اهمیت!) داخلشون تغییر بدید، تمام ایمیج (تقریباً) تغییر می‌کنه (چون کلش رمزنگاری شده).
سیستم‌عامل‌ها همه‌شون از چیزی به‌نام فایل‌سیستم استفاده می کنند که کارش اینه که بگه کدوم فایل، کجای هارددیسک (یا SSD) باید قرار بگیره. روش کارشون هم اینه که دیسک ور تقسیم به تکه‌های خیلی کوچکتر (مثلاً ۴ کیلوبایتی) می‌کنند (به‌این‌تکه‌ها بلاک block گفته می‌شه) و اگر فایلی بزرگتر از ۴ کیلوبایت باشه، اون رو در چندین بلاک می‌نویسند.

حالا بدبختی اینجاست که Time Machine، اصطلاحاً file-level عمل می‌کنه، نه block-level. یعنی، اگر حتی یک بلاک از یک فایل (در اینجا، یک بلاک از دیسک‌ایمیج ۳۰ گیگابایتی که حدوداً ۸ میلیون بلاک می‌شه) تغییر بکنه، تایم‌ماشینِ نادان تمام اون فایل رو دوباره کپی می‌کنه (این به‌خاطر فایل‌سیستم مکینتاش، HFS+ ـه و اگر اپل روزی از ZFS یا مشابهاتش استفاده کنه این مشکلات تقریباً خودبه‌خود برطرف می‌شن). خوشبختانه Fusion Drive اپل که یک SSD رو با یک هارد «جوش» می‌زنه (اصطلاحاً به‌این‌کار tiering می‌گن)، مثل تایم‌ماشین نیست و در سطح بلاک عمل می‌کنه: http://arstechnica.com/apple/2012/10/mo ... -your-own/

نوع سومی که می‌شه برای دیسک‌ایمیج‌ها انتخاب کرد، sparse bundle disk image ـه. این، مشابه sparse disk image ـه (یعنی، فقط همون‌قدر که داخلش فایل بگذارید فضا اشغال می‌کنه)، اما با یک تفاوت بزرگ: این‌بار دیگه فقط یک فایل ساخته نمی‌شه! مکینتاش قطعه‌هایی ۸ مگابایتی می‌سازه (بهشون band گفته می‌شه) و اطلاعات رو (به‌شکل رمزنگاری‌شده) داخل این‌ها می‌نویسه. اگر ۲ مگابایت فایل داشته باشید، یک band هشت مگابایتی ساخته می‌شه. اگر ۳۰ مگابایت داشته باشید، احتمالاً ۴ band ساخته می‌شه و به‌همین‌ترتیب. این فرمت، فایل‌هایی با پسوند sparsebundle می‌سازه که عملاً یک پوشه‌ست و این band ـها داخلش قرار می‌گیرن. با راست‌کلیک و انتخاب Show Pakcage Contents می‌تونید محتواش رو ببینید:

3.png


مثلاً این محتوای یک Sparse bundle منه که حجمش ۴۰ گیگابایته. می‌بینید که کلی band براش ساخته شده:

4.png


الآن، اگر من فایلی رو داخل این Sparse bundle چهل گیگابایتی‌م تغییر بدم، احتمالاً فقط دو-سه تا از این band ـها تغییر خواهند کرد و دفعهٔ بعد که تایم‌ماشین بخواد از دستگاهم بک‌آپ بگیره، فقط کافیه این چند فایل رو دوباره کپی بکنه، نه تمام ۴۰ گیگابایت رو. همین مطلب در مورد SuperDuper هم صادقه و گرفتن پشتیبان با این برنامه هم صدها بار سریع‌تر خواهد بود.
نماد کاربر
Pooria Azimi
Site Admin
 
پست‌ها : 3332
تاریخ عضویت: 23 اوت 2008, 14:32
محل سکونت: Santa Barbara, CA

Re: آیا می‌دانید که...

پستتوسط Mehdi.y » 02 ژانویه 2013, 20:11

ممنون پوریا جان مطلب اموزنده و جواب یکی از سوالاتم بود.
Mehdi.y
 
پست‌ها : 557
تاریخ عضویت: 24 اکتبر 2010, 20:41

Re: آیا می‌دانید که...

پستتوسط Pooria Azimi » 28 ژانویه 2013, 14:53

این پست رو از viewtopic.php?f=26&t=1783&p=37606 نقل می‌کنم و در پست بعدی یک ترفند که نسبتاً به‌این مرتبطه رو می‌خوام بگم:


Pooria Azimi نوشته است:[نمایش]
این آی‌تیونز جدید در یک مورد دیگه هم (برای من حداقل) سبب خیر شد: من از ظاهر جدیدش (بدون سایدبار) خیلی خوشم اومد، و تصمیم گرفتم Mail.app رو هم از این‌به‌بعد بدون سایدبار باز بکنم. چند لحظهٔ اول کمی گیج‌کننده بود، اما بلافاصله متوجه شدم که تقریباً تمام اطلاعاتی که در سایدبار وجود داشت (به‌جز فولدرهای IMAP) در این نمای مینیمال هم قابل دسترسیه:

تصویر

و از اون بهتر، این‌که با زدن کامند+۱، قسمت Inbox، با زدن کامند+۲ قسمت VIPs، با کامند+۳ قسمت Sent و به‌همین ترتیب بقیهٔ قسمت‌ها نمایش داده می‌شن که نیاز به سایدبار رو باز هم کمرنگ‌تر می‌کنه (من متأسفانه تا این لحظه از وجود این شورتکات‌ها خبر نداشتم!).

اگر شما هم مثل من این حالت از میل رو امتحان نکرده بودید، شاید بد نباشه یه سری بهش بزنید. شاید مثل من ازش خوشتون اومد.


فقط اگر میل آی‌پد هم به همین شکل بود و علاوه بر Unified Inbox، جایی برای Unified Sent و Unified Draft هم داشت خیلی خوب می‌شد...
نماد کاربر
Pooria Azimi
Site Admin
 
پست‌ها : 3332
تاریخ عضویت: 23 اوت 2008, 14:32
محل سکونت: Santa Barbara, CA

Re: آیا می‌دانید که...

پستتوسط Pooria Azimi » 28 ژانویه 2013, 15:02

در Mail.app می‌شه میل‌باکس‌های هوشمند ساخت؛ درست مثل Smart Playlist ـها در آیتیونز، یا Smart folder ـها در فایندر.

فرض کنید می‌خواهید Mailbox ـی بسازید که فقط میل‌های خوانده‌نشده رو براتون نمایش بده. از منوی Mailbox گزینهٔ New Smart Mailbox رو زده و اون رو مطابق عکس زیر تنظیم کنید:

1.png


2.png


توجه کنید که گزینهٔ any رو انتخاب کنید که هر دو شرط رو چک بکنه*. چرا دو شرط گذاشته‌م؟ چون به‌محض این‌که میلی خوانده بشه و شما برید به میل خوانده‌نشدهٔ بعدی، میل اولی از این میل‌باکس حذف می‌شه و برای پیدا کردنش باید در کل اینباکس به‌صورت دستی جستجو کنید.

بعد از ساخت میل‌باکس، Show Sidebar رو بزنید و اون رو از لیست سمت‌چپ پرتاب کنید به تولبار. حالا، با کامند+۲ می‌تونید به این میل‌باکس جدید برید :-)

3.png



---
* الآن این میل‌باکس من باید تمام ایمیل‌هایی که یا خوانده‌نشده‌اند، یا آخرین‌بار در ۲۴ ساعت گذشته باز شده‌ن رو نمایش بده (یعنی اگر ایمیلی سال پیش برای من فرستاده‌شده بوده و من همون موقع اون رو خونده بودم، اما الآن هم دوباره بازش کرده‌م باید توی این میل‌باکس نمایش داده بشه). اما به‌طرز جالبی حداقل برای من که مورد داخل پرانتز رو نمایش نمی‌ده. من برای همین نام میل‌باکس رو ابتدا Recents گذاشته بودم که تغییرش دادم به Unread.
نماد کاربر
Pooria Azimi
Site Admin
 
پست‌ها : 3332
تاریخ عضویت: 23 اوت 2008, 14:32
محل سکونت: Santa Barbara, CA

Re: آیا می‌دانید که...

پستتوسط Pooria Azimi » 28 ژانویه 2013, 15:26

من یک مک، یک آیفون و یک آیپد دارم که همه‌شون دائم دارند ۳ ایمیل رو چک می‌کنند. یکی از این ایمیل‌ها، مال جیمیله که من از سال ۲۰۰۴ که اون رو گرفته‌م تا حالا هیچ سایتی (حتی درپیت‌ترین و مزخرف‌ترین سایت‌ها) نبوده که لازم باشه ایمیلم رو وارد بکنم و به‌خاطر ترس از ایمیل اسپم، ایمیل اصلی‌م رو وارد نکرده باشم (Spam filtering گوگل حرف نداره، و iCloud در این زمینه به‌طرز خنده‌داری از جیمیل عقبه!). نتیجتاً، روزانه برای من هزاران ایمیل اسپم می‌رسه.

به‌خاطر سرعت پایین اینترنت در ایران، و به‌خاطر این‌که سه دستگاه من دائم دارند ایمیل رو چک می‌کنند (گذشته از چند دستگاه دیگه‌ای که مال افراد دیگه هستند و اونها هم دائم دارند ایمیل‌های اونها رو چک می‌کنند!)، من دوست ندارم این ایمیل‌های اسپم رو دوباره و سه‌باره روی تمام دستگاه‌هام دانلود بکنم.

راه‌حل؟ در جیمیل می‌تونید بگید که کدوم «فولدر»ـهای IMAP (که جیمیل بهشون label می‌گه) رو از طریق IMAP باید در اختیار کلاینت‌ها بگذاره.

برای تنظیم این فولدرها، به قسمت Labels در Settings جیمیل برید. می‌بینید که گوگل دستتون رو برای تنظیم لیبل‌ها کاملاً باز گذاشته. در عکس زیر، مشاهده می‌کنید که من گفته‌م اسپم‌ها در IMAP نشون داده نشن (منظور اینه که کلاینت‌هایی که از طریق IMAP وصل می‌شن نتونن این «فولدر» و محتواش رو ببینند). به‌این‌شکل، دیگه هیچ‌کدوم از دستگاه‌های من الکی این ایمیل‌های اسپم رو دانلود نمی‌کنند!

Screen Shot 2013-01-28 at 2.17.05 PM.png


----

چون دیگه فولدر اسپمی روی دستگاه‌های من نیست، امکان این‌که ایمیلی رو بعنوان اسپم معرفی بکنم وجود نداره (هر چند ماه‌یک‌بار یکی-دو تا ایمیل اسپم از فیلتر گوگل رد می‌شه!). برای همین، من فولدر (یا label) ـی با نام To be marked as Spam ساخته‌م که اگر همچین ایمیلی برام رسید، اون رو می‌فرستم داخل این فولدر و دفعهٔ بعد که وارد سایت gmail.com شدم (هر دو-سه ماه یک‌بار)، اون رو از اونجا بعنوان spam ریپورت می‌کنم.
نماد کاربر
Pooria Azimi
Site Admin
 
پست‌ها : 3332
تاریخ عضویت: 23 اوت 2008, 14:32
محل سکونت: Santa Barbara, CA

Re: آیا می‌دانید که...

پستتوسط nilean » 29 ژانویه 2013, 15:39

ممنون پوریا جان.
خیلی کاربردی و جالب بود.
دست همگی درد نکنه.
نماد کاربر
nilean
 
پست‌ها : 125
تاریخ عضویت: 02 ژانویه 2013, 05:48

Re: آیا می‌دانید که...

پستتوسط AmiN.D » 11 فوریه 2013, 02:17

این دستور رو در ترمینال بزنید. تقویم ارباب حلقه هارو مشاهده میکنید..
vim/usr/share/calendar/calendar.lotr
Apple MacBook Pro Core i7 -HDD 1 TB -4GB
iPhone 5s
AmiN.D
 
پست‌ها : 1041
تاریخ عضویت: 07 اکتبر 2010, 04:34

Re: آیا می‌دانید که...

پستتوسط Pooria Azimi » 06 مارس 2013, 18:26

این یک استفادهٔ خیلی جالب از منوی Services در مکینتاش رو نشون می‌ده: http://zacharyvoase.com/2013/03/06/qr-codify/

فرض کنید یه متن، شمارهٔ تلفن، آدرس یا هر چیز دیگری روی صفحهٔ کامپیوترتونه و می‌خواهید با آیفون یا اندروید یا هر اسمارت‌فون (یا حتی گوشی‌های عادی) به اون متن دسترسی پیدا کنید. خیلی راحت روی متن راست کلیک کنید و QR Codify رو انتخاب کنید:
تصویر

نتیجه‌ش چیزی مانند شکل زیره که با هزاران برنامهٔ رایگان اسکن QR در آیفون می‌تونید اسکنش کنید:
تصویر

از http://zacharyvoase.com/2013/03/06/qr-codify/demo-2.png
نماد کاربر
Pooria Azimi
Site Admin
 
پست‌ها : 3332
تاریخ عضویت: 23 اوت 2008, 14:32
محل سکونت: Santa Barbara, CA

پاسخ: آیا می‌دانید که...

پستتوسط Behnam » 09 ژوئن 2013, 04:22

در شیر کوهی وقتی در TextEdit فایل جدیدی را می‌خواهید save کنید، بطور پیشفرض iCloud را انتخاب می‌کند. البته اکثر برنامه‌های دیگر هم همینطور هستند ولی غالباً وقتی محل ذخیره کردن اولین فایل را مشخص کنید، فایل جدید بعدی هم آخرین محل ذخیره شده را بطور پیشفرض انتخاب می‌کند. اما در TextEdit اینطور نیست و هر بار برای ذخیره کردن iCloud را انتخاب می‌کند. این قضیه را من دوست نداشتم. امروز تصادفاً جایی دیدم که این مشکل را می‌توان با وارد کردن یک خط فرمان در ترمینال رفع کرد و فایل جدید TextEdit بطور پیشفرض پوشهٔ Documents را برای ذخیره انتخاب می‌کند.
defaults write NSGlobalDomain NSDocumentSaveNewDocumentsToCloud -bool false
آن را امتحان کردم و عمل کرد! اما راستش را بخواهید خاصیت زیادی در آن نیافتم و فکر می‌کنم دلخوری من بیشتر از عادت نداشتن به رفتار شیر کوهی بود. چون وقتی که بطور پیشفرض محل ذخیره به Documents تغییر می‌کند، باز لازم می‌شود که براوز کنم و جای مشخصی در آن پوشه برای فایل انتخاب کنم. اتفاقاً برای انتخاب جای مشخص، همان رفتار قبلی شیر کوهی بهتر است چون در لیست drop down تمام پوشه‌های favourite را نشان می‌دهد در حالیکه بعد از تبدیل شدن به Documents دیگر نشان نمی‌دهد.
این است که از این کارم پشیمان شدم و با وارد کردن یک خط فرمان دیگر در ترمینال آن را به وضع اولیه برگرداندم!
defaults write NSGlobalDomain NSDocumentSaveNewDocumentsToCloud -bool true
این هم از آموخته‌های بی‌خاصیت امروز ما! منبع:
http://www.cultofmac.com/188717/change- ... eo-how-to/
نماد کاربر
Behnam
 
پست‌ها : 3534
تاریخ عضویت: 27 مه 2004, 04:44
محل سکونت: کانادا

پاسخ: آیا می‌دانید که...

پستتوسط Pooria Azimi » 28 ژوئن 2013, 16:13

ای کاش این ترفند رو سه-چهار سال پیش میدونستم... تعداد دفعاتی که نیاز به این کار داشته م و مجبور شده م از شورتکاتهایی مثل کامند+L در سافاری، یا DeMinimizer در کوئیک سیلور استفاده کنم به قدری زیاد بوده ن که واقعاً احساس میکنم ساعتها از عمرم رو با ندانستن این ترفند از دست داده م!

این مربوط به زمانیه که کامند+تب میکنید. فرض کنید برنامه های باز سافاری (با یک پنجرۀ مینیمایز شده)، تکست ادیت (بدون سند باز) و فایندر (بدون پنجرۀ باز) هستند. اگر کامند+تب کنید روی مثلاً سافاری، و بعد همزمان با کامند، آپشن رو نگه داشته و بعد کامند رو رها کنید، پنجرۀ مینیمایز شدۀ سافاری باز میشه! و اگر این کار رو با تکست ادیت یا فایندر بکنید، یک پنجرۀ جدید (کامند+N) باز میشه! در حقیقت، اثرش مثل اینه که روی آیکن برنامه در داک کلیک کرده باشید (که اگر هیچ پنجره ای نباشه، یه پنجرۀ جدید میسازه، و اگر تنها پنجرۀ باز مینیمایز شده باشه، اون رو ماکسیمایز میکنه).
نماد کاربر
Pooria Azimi
Site Admin
 
پست‌ها : 3332
تاریخ عضویت: 23 اوت 2008, 14:32
محل سکونت: Santa Barbara, CA

پاسخ: آیا می‌دانید که...

پستتوسط AliGhz » 29 ژوئن 2013, 17:15

چگونگی تعیین سایز دلخواهِ فانتِ پیش‌فرض (و افزودن فانت‌های دلخواه) در برنامۀ Notes

به سلامتی و میمنت و پس از روزها کار طاقت‌فرسا (البته برای مک، نه برای من!) ۴/۴۶ گیگابایت فایل نصب شیر کوهی دانلود و سرانجام نصب شد :)

نکته‌ای که در برنامۀ Notes دیدم، ریزیِ پیش‌فرض فانت‌ها بود. برای تغییر دادن این وضعیت، جست‌وجویی کردم و به این مطلب رسیدم:
http://apple.stackexchange.com/question ... ntain-lion

که می‌گوید باید در Terminal، این فرمان را وارد کنید:
کد: انتخاب همهٔ
nano /Applications/Notes.app/Contents/Resources/en.lproj/DefaultFonts.plist

سپس در اطلاعاتی که به شما نشان داده می‌شود، اندازۀ فانت دلخواه را وارد کنید و فایل را ذخیره کنید و خارج شوید. منتها نمی‌دانم موقع ذخیره کردن فایل، چرا پیام خطا می‌داد.

برای همین، در فایندر Shift+Command+G را زدم و این مسیر را وارد کردم:
کد: انتخاب همهٔ
/Applications/Notes.app/Contents/Resources/en.lproj/DefaultFonts.plist

فایل را با TextEdit باز کردم و برای فانت هلوتیکا، این تکه را تغییر دادم:
کد: انتخاب همهٔ
<dict>
      <key>FontName</key>
      <string>Helvetica</string>
      <key>Size</key>
      <integer>14</integer>
</dict>

14را در سطر پنجم، به 18 تغییر دادم (شما می‌توانید عدد دلخواه خودتان را وارد کنید؛ من اول ۲۰ زدم و دیدم زیادی بزرگ شده). سپس، این فایل را در دسکتاپ با نام DefaultFonts.plist ذخیره کنید. بعد، آن را از روی دسکتاپ کپی کنید به همان مسیر اصلی. (پیغام می‌دهد که می‌خواهید با این نسخۀ هم‌نام چه کنید؛ که گزینۀ جاگزینی با فایل قبلی را انتخاب کنید.)

حالا برنامۀ Notes را اگر نبسته بودید، یک بار ببندید و باز کنید؛ و از منوی Format>Font>Default Font فانت دلخواهتان را انتخاب کنید (در این مورد، هلوتیکا). حالا فاصلۀ خطوط دفتر یادداشت متناسب با اندازۀ فانت شما بیشتر شده، و فانت‌های شما هم درشت‌تر شده‌اند.

---------------

به همین روش، به فانت‌های پیش‌فرض هم می‌توان موارد جدیدی اضافه کرد. مثلا می‌توانید به فایل اشاره‌شده در بالا، این تکه را اضافه کنید:

کد: انتخاب همهٔ
<dict>
      <key>FontName</key>
      <string>XB Yas</string>
      <key>Size</key>
      <integer>20</integer>
</dict>


در سطر سوم نام فانت دلخواه خود (اینجا XB Yas) و در سطر پنجم اندازۀ فانت (اینجا ۲۰) را بنویسید و این تکه را جایی بین بین فیلدهای
<array>
<array/>
قرار بدهید. (ترتیب قرارگیری نام فانت‌ها در منوی برنامۀ Notes، بر اساس جای قرارگیری این تکه کد‌هاست. یعنی اگر می‌خواهید XB Yas در بالا نشان داده شود، این تکه کد را بالای تکه کد بقیۀ فانت‌ها قرار بدهید.)

حالا برنامۀ Notes را اگر نبسته بودید، یک بار ببندید و باز کنید و از این مسیر، فانت پیش‌فرض را تعیین کنید:

Screen Shot ۱۳۹۲-۰۴-۱۱ at ۱۳.۱۰.۱۸.png

حالا یادداشت‌های شما همه با این فانت و سایز نمایش داده می‌شوند. :)

Screen Shot ۱۳۹۲-۰۴-۱۱ at ۱۳.۲۶.۳۵.png
 Think Different.
نماد کاربر
AliGhz
Site Admin
 
پست‌ها : 2143
تاریخ عضویت: 14 نوامبر 2009, 16:55
محل سکونت: تهران

پاسخ: آیا می‌دانید که...

پستتوسط AliGhz » 30 ژوئن 2013, 11:46

این هم نکتۀ ساده‌ای است اما گفتن‌اش ضرری ندارد :) من به باز شدن پنجره‌ای جدید روی برنامۀ Mail برای نوشتن نُت جدید عادت کرده بودم (در لاین)؛ اما در برنامه Notes در مانتن لاین، نت جدید به‌شکل پیش‌فرض همان کنار باز می‌شود و چون متن فارسی هم از راست نوشته می‌شود، شروع سطرها می‌افتد گوشۀ سمت راست مانیتور؛ که چندان دلچسب نیست. اما برای این‌که یک نتِ جدید یا قدیمی (برای خواندن یا ادیت) در پنجره‌ای مجزا باز شود، کافی است روی نام آن در فهرست سمت چپ راست-کلیک کنید و Open را انتخاب کنید (همچنین می‌توانید روی نام یادداشت، دابل-کلیک کنید). اندازه و موقعیت پنجره را می‌توانید به‌‌دلخواه تغییر بدهید و این پارامترها، یادِ برنامه می‌ماند.

Screen Shot ۱۳۹۲-۰۴-۰۹ at ۱۱.۳۵.۴۷.png
Screen Shot ۱۳۹۲-۰۴-۰۹ at ۱۱.۳۵.۴۷.png (17.36 KiB) - بازدید 21677 بار


پ.ن.:
امیدوارم این حالت چرمیِ برنامه را در ادیشن‌های بعدی عوض کنند. مخصوصا که آن تکۀ مورب مشکی در پایین سمت چپ، روی نامِ یادداشت‌ها می‌افتد! اصن یه وضی :triumph: :shock: :joy:
 Think Different.
نماد کاربر
AliGhz
Site Admin
 
پست‌ها : 2143
تاریخ عضویت: 14 نوامبر 2009, 16:55
محل سکونت: تهران

پاسخ: آیا می‌دانید که...

پستتوسط AliGhz » 30 ژوئن 2013, 12:45

برنامۀ Messages در مانتن لاین، به‌طور پیش‌فرض لیست دوستان (Buddies) را مثل برنامۀ iChat در ورژن‌های قبلی سیستم عامل مک، نشان نمی‌دهد. برای نشان داده شدن این پنجره، کافی است از منوی Window، آیتم Buddies را انتخاب کنید یا Command+1 را بزنید. جزئیات و گزینه‌های بیشتر:
https://discussions.apple.com/docs/DOC-4851
 Think Different.
نماد کاربر
AliGhz
Site Admin
 
پست‌ها : 2143
تاریخ عضویت: 14 نوامبر 2009, 16:55
محل سکونت: تهران

قبلیبعدی


بازگشت به سیستم عامل مک


کاربران حاضر در این انجمن: بدون کاربران آنلاین و 3 مهمان