بعنوان کسی که عقیده داره (اصطلاحاً) کامای آکسفورد (
http://en.wikipedia.org/wiki/Serial_comma) نهتنها در انگلیسی بلکه در فارسی هم رعایتش «ضرورت» داره، موافقت کامل خودم با ارژنگ رو اعلام میکنم
البته در انگلیسی خیلیها، حتی بعضی روزنامهها مثل نیویورکتایمز هم کامای آکسفورد رو رعایت نمیکنند؛ اما حداقلش اینه که بخاطر اینکه چندین style guide مطرح رعایتش رو لازم دونستهاند دستمون برای مؤاخذهشون بسته نیست!
اگر کسی پاسخ سؤال قبلی من (نظر style guide های فارسی در مورد تنوین) رو میدونه ممنون میشم اطلاع بده. چند نکته که من از یک کتاب دستور فارسی یادم مونده اینهاست، اما درست خاطرم نیست که اسم کتاب چی بود و اینکه آیا منبع رسمی و موردقبول عمومی بوده یا نه:
۱. رعایت ویرگول در مواقعی که باعث ابهام بشه ضرورت داره (اما نه مثل کامای آکسفورد، که چون هدفش علاوه بر رفع ابهام رعایت لحن و intonation هم هست، باید همیشه رعایت بشه).
۲. رعایت ً و ّ ضرورت داره.
۳. جز در عبارات غیرکاربردی عربی، نبابد ٌ و ٍ و(الف همزهدار) رو بکار برد.
۴. َ و ِ و ُ فقط در مواقع خاص و محدود باید استفاده بشن.
۵. فاصله بعد از علائم . و ، و ؛ و ! و ؟ و : و » و ) ضرورت داره، ولی قبلشون نباید فاصله گذاشت. در مورد ( و « طبیعتاً اوضاع برعکسه.
۶. هر کدام از این قوانین که باعث برهمخوردن معنا بشن یا ایجاد ابهام بکنند قابل شکستن هستند.