در مورد دوربینهای دیجیتال

[REZACA1]

بچه ها در موردLightzone مطلبی رو پیدا کردم که میتونه کاربردی باشه:
http://www.akkasee.com/digitalcamera/ar ... 010499.php

[iSam]

دستت درد نکنه رضا , جالب بود . راستی قیمت برنامه چنده ؟ و اینکه رضا جواب سوال قبلی منو ندادی .

[REZACA1]

سامان جان موضوع این بود که پسوردم رو در ایرماگ فراموش کرده بودم و ادرس ایمیلم قبلا یک جای عتیقه بود که خیلی دچار مشکل میشد من هم عوض کردمش
قیمت لایت زون پک کاملش حدود 304 $ و قیمت پک بیسیکش حدود 184 $ البته به دلار کانادا.

[iSam]

ممنون رضا جان , چون بهت میل زده بودم و جوابی نیامد گفته بودم . البته مشکل حل شد , سایتت باز نمیشد که حالا میشه . راستی آدرس سایتت را اگر دائمی زیر پستهات فعال کنی , عالیه .

[REZACA1]

چطور میتونم یک عکس بعنوان شکلک بگذارم تو پروفایلم؟

[iSam]

رضا جان , عکست را از طریق لینک زیر آپلود کن و بعد آدرس آپلودش رو به صفحه پروفایلت اضافه کن .

http://www.2and2.net/upload.php

[REZACA1]

مهم‌ترین عاملی که در تبلیغات تولیدکنندگان و بازار گرمی فروشندگان دوربین‌های دیجیتال به آن اشاره می‌شود،‌ عددی است که همراه با واحد مگاپیکسل نشان داده می‌شود. آنچه از آن با عنوان مگاپیکسل یاد می‌شود، در واقع تعداد پیکسل‌های موجود در هر عکس است.
بسیاری از مشتریان تصور می‌کنند هر چه مگاپیکسل دوربینی بیشتر باشد، آن دوربین بهتر است؛ اما لزوماً این طور نیست. دوربینی که مگاپیکسل بالایی داشته باشد، اما کند و لاک پشتی عمل کند، تبدیل به وسیله‌ای اعصاب خرد کن می‌شود. با چنین دوربینی شما صحنه‌های زیادی را از دست می‌دهید و عکس‌هایی که می‌گیرید، اغلب چند ثانیه بعد از لحظه مورد نظر را نشان می‌دهند.
مهم‌ترین نکته هنگام خرید دوربین دیجیتال نه به دوربین که به خود شما بر می‌گردد؛


عکس‌ها را برای چه کاری می‌گیرید؟
اگر عکس‌ها را فقط برای ذخیره کردن روی کامپیوتر و سی‌دی و دی‌وی‌دی می‌گیرید و از آنها در اینترنت استفاده می‌کنید، یک دوربین سه مگاپیکسلی هم کار شما را راه می‌اندازد. اما اگر قصد چاپ عکس‌ها‌یتان را دارید، موضوع فرق می‌کند و بستگی مستقیم به اندازه‌ای دارد که می‌خواهید عکس‌ها را در آن اندازه چاپ کنید.
یک قابلیت دیگر عکس‌هایی که با دوربین‌های با مگاپیکسل بالاتر گرفته می‌شود، امکان انتخاب بخشی از تصویر یا Crop کردن آن است، این طوری می‌توانید تنها بخش یا بخش‌های مورد نظرتان را از یک عکس انتخاب و آن را چاپ کنید. به طور کلی، عکس‌های دارای وضوح تصویر (رزولوشن) دو مگاپیکسل را می‌توان تا اندازه 18*13 سانتیمتر، عکس‌های سه مگاپیکسلی را تا اندازه 25*20 سانتیمتر و عکس‌های 4 مگاپیکسلی را تا اندازه 40*30 سانتیمتر بدون افت کیفیت چاپ کرد.
البته کیفیت عکس‌های یک دوربین، تنها به مگاپیکسل آن بستگی ندارد و رابطه مستقیمی با نوع و کیفیت سنسور حساس به نور دوربین (ccd) و لنز آن دارد. تولیدکنندگان معروف دوربین‌های دیجیتال، به ویژه آنهایی که از دیرباز در کار تولید دوربین‌های آنالوگ بوده‌اند، از حس‌گرها و لنزهای با کیفیت‌تر و البته گران‌تری بر روی دوربین‌هایشان استفاده می‌کنند و همین مساله موجب می‌شود گاهی کیفیت عکس‌های یک دوربین دیجیتال با مگاپیکسل پایین‌تر، بالاتر از عکس‌های دوربین دیگری باشد که مگاپیکسل بالاتری هم دارد.

زوم چند X؟
به هیچ وجه گول اعدادی را که با آب و تاب فراوان در مورد زوم دیجیتال دوربین به شما می‌گویند، نخورید و هنگام خرید تنها به زوم اپتیکال آن توجه کنید.
زوم اپتیکال همان بزرگ‌نمایی لنز و همراه با جلو و عقب رفتن لنز است که موجب تغییر فاصله کانونی لنز می‌شود. اما زوم دیجیتال در فاصله کانونی لنز تغییری ایجاد نمی‌کند و با هر بار زوم، بخش کوچک‌تری از سنسور دوربین برای بزرگ‌نمایی عکس انتخاب می‌شود. درست مثل این است که با استفاده از ابزار "زوم" برنامه‌های گرافیکی، روی یک عکس در کامپیوتر زوم کنیم. به همین دلیل است که عکس‌هایی که با زوم بالای دوربین‌های دیجیتال گرفته می‌شود، کیفیت مناسبی ندارد و به خصوص چاپ آنها هم چنگی به دل نمی‌زند.
یک دوربین دیجیتال اتوماتیک معمولی با لنزی حدود 20-8 میلی‌متر معادل 35-120 میلی‌متر در دوربین‌های 35 میلی‌متری و زوم اپتیکال 3x یا سه برابر برای کاربران معمولی،‌انتخاب مناسبی است.

اندازه، وزن
وزن و اندازه دوربین‌ دیجیتال یکی از مواردی است که سازندگان دوربین‌ها در مورد آن با هم رقابت می‌کنند. دوربین سنگین و جاگیر نسبت به دوربینی که در جیب جا می‌شود، تعداد روزهای بیشتری را در طاقچه و کمد اتاق می‌گذارند.


فوکوس دستی
گاهی اوقات در فوکوس خودکار دوربین‌های دیجیتال، اختلال به وجود می‌آید، مثلاً مواقعی که خطوط عمودی یا افقی منظم و موازی زیادی در تصویر وجود داشته باشد در این مواقع استفاده از فوکوس دستی به کمک کاربران می‌آید. فوکوس دستی از آن دسته امکاناتی است که برخی کاربران ممکن است هرگز از آن استفاده نکنند.

حافظه
دوربین‌های دیجیتال معمولی همراه با 8 مگابایت حافظه داخلی یا کارتی به همین ظرفیت به فروش می‌رسند که چنین حافظه‌ای تنها گنجایش ذخیره حدود 10 عکس را دارد.
بیشتر دوربین‌های دیجیتال از یکی از سه نوع حافظه
CF (Compact Flash)، SM (Smart Media) یا MS (Memory Stick) استفاده می‌کنند که فرق چندانی با هم ندارند. اگر دوربین انتخابی شما از کارت‌های حافظه CF هم پشتیبانی کند، تنوع و ارزانی این کارت‌ها هم به مزایای دوربین شما اضافه می‌شود.


باتری
دوربین دیجیتال یکی از پر مصرف‌ترین دستگاه‌های الکترونیکی است که با باتری تغذیه می‌شود. باتری‌های مورد استفاده در دوربین‌ها، انواع مختلفی از قبیل NICD, NIMH و Lilon یا باتری‌های قلمی و نیم قلمی معمولی است.
بعضی از دوربین‌ها تنها از باتری‌ها و شارژرهای اختصاصی خودشان استفاده می‌کنند که گران قیمت و کمیاب و بعضاً نایاب هستند. بهتر است دوربینی را انتخاب کنید که از باتری‌های قلمی قابل شارژ معمولی هم پشتیبانی کند. اگر باتری و شارژر دوربین انتخابی شما اختصاصی خودش است، تحقیق کنید که آیا نمایندگی‌ها و دفاتر خدمات پس از فروش این دوربین، باتری آن را به طور مجزا می‌فروشد یا نه.


فیلم و صوت
بعضی از دوربین‌ها می‌توانند فیلم هم بگیرند، اما کیفیت فیلم آنها و همچنین مدت زمان فیلمی که بر روی کارت حافظه ذخیره می‌شود ممکن است خیلی مورد استفاده شما نباشد. اگر دوربین فیلم‌برداری خانگی دارید، این قابلیت دوربین‌های دیجیتال زیاد به دردتان نخواهد خورد.
منوها و تنظیمات
محل قرار گرفتن کلیدها و طراحی منوی تنظیم دوربین موضوع مهمی است. آیا تنظیم رزولوشن، زوم، فلاش، دیافراگم و مشاهده و مرور عکس‌های گرفته شده در دوربین انتخابی شما به راحتی و سریع انجام می‌شود؟

White balance
به طور ساده، وایت بالانس یا "تراز سفیدی" مشخص می‌کند که در یک تصویر، چه چیز سفید و با توجه به آن، چه چیزی سیاه کامل است. با توجه به مشخص شدن این دو رنگ آن گاه رنگ‌های طیف میان این دو رنگ مشخص می‌شود. به همین دلیل است که مثلاً عکس‌هایی که داخل یک اتاق و با نور معمولی یک لامپ تنگستن یا مهتابی گرفته اید، ممکن است زرد یا آبی به نظر بیاید.
دوربین‌ها حالت‌های مختلف وایت بالانس در محیط‌های نوری مختلف را از هوای آفتابی و ابری تا زیر نور لامپ مهتابی، فلاش و تنگستن گرفته به طور پیش گزیده در خود ذخیره دارند. اما آنهایی که امکان تنظیم وایت بالانس دستی یا Custom را هم عرضه می‌کنند، کامل‌تر و بهترند.

مانیتورهای LCD
حالا دیگر تمام دوربین‌های دیجیتال دارای صفحات LCD هستند که برای نمایش هم زمان تصویر یا مرور عکس‌های گرفته شده به کار می‌رود. برخی از آنها زیر نور شدید آفتاب یا لامپ کارایی چندانی ندارد و برخی هم هنگام نمایش تصویر، از بغل دچار اعوجاج می‌شوند.
LCDهایی که می‌توان آنها را با زاویه چرخاند، به گرفتن عکس‌های خلاقانه از زوایای مختلف کمک می‌کند. منظره‌یاب اپتیکی (Optical Viewfinder) هم، هرچند که کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما مواقعی که باتری دوربین در حال ته کشیدن است، استفاده از آن و خاموش کردن LCD می‌تواند کارساز باشد.


مدهای عکاسی آماده
مدهای آماده، نظیر پرتره، ورزشی، منظره، شب و ماکرو، به عکاسان مبتدی امکان گرفتن عکس‌های بهتر با تنظیمات مناسب‌تر می‌دهد. در این حالت‌ها، دوربین به طور خودکار برای عکس‌برداری در شرایط انتخاب شده، آماده می‌شود.
مدهای اولویت شاتر و دیافراگم و جبران نوری از جمله کاربردی‌ترین مدهای آماده دوربین‌هاست.


ISO
در دوربین‌های آنالوگ، تغییر ISO یا حساسیت فیلم به نور، تنها با تعویض فیلم مقدور بود. اما در دوربین‌های دیجیتال به راحتی با تغییر ISO می‌توان حساسیت به نور را کم و زیاد کرد. این قابلیت به ویژه هنگام عکاسی بدون فلاش در محیط‌های کم نور کارایی دارد.
همانند فیلم ها که با حساسیت‌های مختلف نوری عرضه می‌شود، در بسیاری از دوربین‌های دیجیتال هم شما می‌توانید ISO مجازی آنها را برای افزایش حساسیت دوربین جهت عکاسی در نور کم تنظیم کنند. داشتن ISO قابل تنظیم برای شرایطی که فلاش مناسب یا کارآمد نیست، ضروری است

[REZACA1]

البته در مورد خرید دوربینهای دیجیتال حرفه ای قضیه به کلی فرق میکنه و کسی که سراغ این نوع دوربینها میره باید دیتیلهای زیادی رو در نظر بگیره
مثلا یادم میاد که حدود ۲ ماه پیش داشتم تحقیق میکردم در مورد دیجیتال بکها برای دوربین مامیا ۶۴۵ که دوربین مدیوم فرمت است. کمپانیهای مختلفی همچون KODAK DSR- PHASE ONE- LEAF AND ... دیجیتال بکهایی با کیفیتهای مختلف و مصارف مختلف تولید کردند که واقعا قیمتهای افسانه ای دارند .سراغ بک PHASE ONE رفتم با ۱۶ مگاپیکسل ولی متوجه شدم ISOاین نوع بک که شاید میتونستم بخرم فقط بین ۵۰ و ۱۰۰ قابل تغییر دادن بود ومن در جاهایی با نور کم مشکل اساسی پیدا میکردم برای اینکه بتونم روی دوربینم حساسیتهای بیشتری رو داشته باشم باید میرفتم سراغ دوربینهایی با قیمتهای بالاتر که سراخر هم بیخیال شدیم. و متوجه شدم کمپانی کداک چند سال پیش تولیدات دیجیتال بکهاش رو متوقف کرده، حالا یا شاید بازارش رو به دست نیاورده بود یا کیفیتش و کارایی اش در حد انتظار عکاسان حرفه ای نبود، فعلا هم دارم روی دوربین مامیا زد دی تحقیق میکنم. javascript:posticon('12')

[BRAIMBERHI]

وسط بحث مگاپیکسلیتون ببخشید مزاحم میشم یک سوال داشتم میخواستم ببینم image stablizer لنزهای کنون واقعا کارآمد هست یا نه کسی اصلا با این لنزها کار کرده
لنزهای سری L و DO چه تفاوتهای با هم دارن آیا از لحاظ رنگ فرق میکنن یا نه

[iSam]

دستت درد نکنه رضا جون , با اینکه شاید خیلی ها از این اطلاعات بطور تجربی مطلع باشند ولی بسیار کامل و خوب بود . بازم از این کارا بکن , بخصوص تو تاپیک چاپگرها تو انجمن تصاویر ثابت من یه سوال درباره پرینتر کردم .

[REZACA1]

دوست عزیزدر مورد IMAGE STABILAIZER باید بگم:
کانون یک سری لنزهای واقعا منحصر به فرد ارائه کرده است که همگی مجهز به سیستم ثابت کننده تصویر هستند ، عملکردی که تار شدن تصویر را در عکاسی با دست(که ناشی از حرکت های دوربین است) به طور چشمگیری کاهش می دهد.برای بدست آوردن یک عکس واضح در عکاسی با دست (بدون پایه) ، رایج ترین روش بالابردن سرعت شاتر است که در استفاده از لنزهای متفاوت متغیر است.(مثلا با تله 200 میلی متری نیاز به سرعت شاتر 1/250 ثانیه است)
تا وقتی که عکاسی شما در نورکافی (مثلا محیط بیرون)انجام می گیرد ، این موضوع قابل تحمل است ، ولی در عکاسی های داخلی و محیط های با نور کم یا حتی در شامگاهان و بامدادان ، لرزش های دوربین اثر شدیدی روی تصویر می گذارد.فاصله کانونی بیشتر نیز، همانطور که تصویر را بزرگتر می کند لرزش ها را نیز شدید تر می کند.
برای حل این مشکل ، کانون اولین سری لنزهای دارای ثابت کننده تصویر(جاسازی شده در داخل لنز) را در جهان عرضه کرد.این سیستم با گرفتن سیگنال های خیلی ریز الکترونیکی از حس گرهای ویژه ژیروسکوپی (که به تغییر تراز حساسیت دارند) دستوری به گروه عدسی های ثابت کننده تصویر می دهد که حرکتی در جهات مختلف انجام دهند و با این کار مانع از تغییر نقطه تصویر تشکیل شده توسط پرتو نوری که از داخل آنها می گذرد ، بشوند.تستهای عملی نشان داده است که با این سیستم می شود سرعت شاتر را تا 2 گام نیز پائین آورد.
در بسیاری از موقعیت ها که عکاسان اجازه استفاده از فلاش یا سه پایه را ندارند،(مثل سالن های موسیقی یا موزه های هنری) لنزهای IS کانون ، گذرنامه ورود آنها به دنیای تصاویر واضح خواهد بود
عدسی های شیشه ای به طور کلی دارای ضریب شکست نور هستند.کانون از عدسی های چند لایه ای استفاده می کند تا این شکست نور را که باعث می شد شما در نقاطی از تصویر ، بتوانید طیف های نور را همانند آنچه از منشور گذشته است تشخیص دهید ، اصلاح کند.این اصلاح به وسیله یک لایه نرده ای مانند در وسط عدسی ، با تغییر جهت نورهای دارای طول موج مختلف انجام می گیرد.
اصلاحی که توسط لنزهای چند لایه ای کانون انجام میگیرد ، عملا خطاهای رنگی را کاهش داده و تصویر بهتری را ارائه می دهد.اینکه چرا کانون اصول امتحان شده و حقیقی فیزیک نور را تغییر می دهد ، سئوالی است که پاسخ آن اینجاست ؛ در چرخه طراحی و تولید ، این کار به شما اجازه می دهد لنز هائی کوتاه تر و سبک از لنز هایی که با عدسی های معمولی رایج ساخته می شوند بیافرینید!
با استفاده از همین عدسی هاست که لنز کانون 400mm f/4 DO IS USM تقریبا 27% کوتاه تر و 36% سبک تر از همان لنز ساخته شده با استفاده از عدسی های رایج می شود.کیفیت عکس هایی که با لنزهای DO کانون گرفته می شود ، کاملا قابل قیاس با لنزهای سری L است که کیفیت بالائی ارائه داده است.در عکاسی از نقاط شدیدا نورانی ، به خاطر شخصیت فیریکی لنزهای DO این احتمال وجود دارد که هاله دایره مانندی در اطراف نقطه نورانی تشکیل شود

[Parham]

ممنون رضا جان. چیزی توی مقاله بالایی نوشته بود که باعث تعجبم شد. نوشته «دوربين‌هاي ارزان قيمت، معمولاً امكان زوم اپتيكال ندارند.»

[REZACA1]

ممنونم از یاداوریت. درستش کردم

[REZACA1]

قابل توجه علاقه مندان عکاسی پرتره :بیشترین عکس هایی که کادر را پر می‌کنند، پرتره ها هستند. پرتره ها، یکی از چشمگیرترین و جذاب ترین عکسها هستند. گرفتن لنز رو به چهره و فشار دادن شاتر به تنهایی یک عکس خوب خلق نمی‌کند . به عنوان مثال شما قصد دارید چند عضو صورت واضح باشد؟ همه صورت؟ خب پس باید دیافراگم تنگی انتخاب کنید. فقط چشم ها را ؟ پس یک دیافراگم باز انتخاب کنید و فکوس را روی چشم ها قرار دهید. اغلب به این نتیجه می‌رسید که یک کراپ بی‌رحمانه در نرم افزارهای ویرایش تصویر، نتیجه چشمگیرتری می‌دهد .
سعی کنید چهره را در یک طرف کادر و یکی از چشم ها را روی نقطه طلایی قرار دهید یا مثلا چهره یک پیرمرد را با نوردهی زاویه دار تاکید بخشید و عکس را سیاه و سفید کنید و یا با استفاده از یک لنز واید و نزدیک شدن به سوژه آن را اغراق آمیز کنید . یادش به خیر زمانیکه در ایران درس میخوندم اکبر عالمی استادم بود و یک روز گفت بچه ها قبل از اینکه بخواهید در پرتره عکاسی کنید حسابی صورت مدلتون رو از پشت ویزور نگاه کنید و تشخیص بدید که کدوم طرف صورت زیباتر است به نقاط ضعف صورت نگاه کنید به چین و چروکها نگاه کنید بعدش برای نورپردازی اقدام کنید تا بتونید عکس زیباتری داشته باشید در ادامه توضیح داد که فکر میکنید دلیل این که پرتره های عکاسان مختلف با هم فرقهای زیادی دارند چیست؟ میخوام دوستان نظرات خودشون رو بنویسند
سپاس

[iSam]

بسیار کامل رضا جان , ممنون . بنظر من همیشه پرتره ها با هم فرق داره , چون سلیقه ها با هم فرق داره . مثلا اگر شخصی بخواد از همسرش پرتره بگیره , چون اون رو دوست داره در کل اونو زیبا میبینه و اگر خیلی زور بزنه عکسش از نظر نور و انتخاب لنز و تکنیک خوب درمیاد و شاید از نظر مکان یابی خوب نشه . ولی اگر همون عکسو شخص سومی بگیره , شاید نتیجش برعکس بشه . من به شخصه انواع پرتره رو زیاد گرفتم ولی متاسفانه هنوز درش آماتورم . اگر کمکی در اینجا بشه , من به شخصه ممنونم .