لاجیک ۹، برنامهای ۳۲ بیتیه و حداکثر از ۳٫۹ گیگابایت رم میتونه استفاده کنه:
http://support.apple.com/kb/HT3919 - پس هر کاری بکنید لاجیک خودش از بیشتر از ۴ گیگ رم نمیتونه استفاده بکنه.
اما، در هر حالت (چه کرنل ۳۲ بیتی باشه چه ۶۴ بیتی)، چون address space کرنل و برنامههای کاربردی (در کرنلِ هیبریدِ xnu، که OS X بر پایهٔ اونه) از هم جدا هستند، با نصب بیشتر از ۴ گیگابایت رم میتونید باعث بشید که کرنل و برنامهها بتونن هر دو همزمان روی رم قرار بگیرن، و عمل سویچشدن page ـهای حافظه (swapping) از رم به دیسک کمتر رخ بده. این تا حدی میتونه سرعت کار رو بالا ببره، اگر پروژههای لاجیک سنگین هستند، و کلی برنامهٔ دیگه هم باز دارید. اما بهخودیِ خود، افزایش رم سرعت اجرا رو اصلاً افزایش نمیده (همونجور که گفتم، تنها باعث این میشه که اطلاعات بیشتری در یک لحظه بتونن روی رم قرار داشته باشن. این مقالهٔ خوب lifehacker در همین مورده:
http://lifehacker.com/5415355/do-you-re ... 4gb-of-ram ).
پردازندههای اینتلی امکان استفادهٔ یک کرنل ۳۲ بیتی و برنامههای ۳۲ بیتیِ نصبشده روی اون از مثلاً ۸ گیگابایت رم نصبشده روی سیستم رو با یه ترفند خاصی میده:
http://en.wikipedia.org/wiki/Physical_Address_Extension«اما»، باید توجه کنید که این hack، فقط اجازه میده که سیستم بتونه از ۸ گیگ رم بهطور بهینه استفاده کنه. بدون این کار، شما اگر ۸ گیگ رم روی ویندوز ۳۲ بیتی نصب کنید، فقط ۴ گیگش رو میشناسه (یا حتی کمتر:
http://www.codinghorror.com/blog/2007/0 ... f-ram.html و همچنین این مقالهٔ ویکیپدیا که کاملاً قضیه رو شرح میده:
http://en.wikipedia.org/wiki/3_GB_barrier). این ترفند فقط اجازه میده که «هر برنامه» بتونه از حداکثر ۴ گیگ حافظه استفاده کنه. یعنی باز هم نمیشه در حالت ۳۲ بیتی یک برنامه مثل فتوشاپ از ۱۶ گیگ رم استفاده بکنه؛ بلکه کاری که اینتل امکانش رو میده اینه که «هر» برنامه برای خودش یه ۴ گیگ داشته باشه، اما مثلاً ۴ گیگ سیستم عامل از خانهٔ ۰ حافظه شروع بشه تا خانهٔ ۴ میلیاردم، و ۴ گیگِ فتوشاپ از خانهٔ ۴ میلیاردم تا ۸ میلیاردم (البته در عمل که به این شکل عمل نمیشه و من فقط برای تقریببهذهن اینجوری گفتم!).
http://apple.stackexchange.com/question ... 2-bit-cantمکینتاش از ۱۰٫۵ این کار رو انجام میده؛ یعنی، هر برنامهٔ ۳۲ بیتی میتونه برای خودش ۴ گیگ حافظهٔ اختصاصی داشته باشه (یعنی حافظه بین برنامهها و سیستمعامل share نشده)، و اگر ۸ گیگ رم روی سیستم نصب بکنید، بر خلاف ویندوز از همهش استفاده می شه. برنامههای ۶۴ بیتی هم که اصلاًفضای حافظهشون یهجای دیگهست و روی مک، نیازی به کرنل ۳۲ بیتی ندارند و در هر حالتی ۶۴ بیتی اجرا میشن (یعنی میتونن تا ۱۶ میلیارد گیگابایت رم رو پشتیبانی کنن!).
پس، اگر فکر میکنید که فتوشاپتون به بیشتر از ۴ گیگ رم احتیاج داره (فقط خود فتوشاپ)، پس تنها راهحل نصب نسخهٔ ۶۴ بیتیه.
بهاین هم باید توجه کنید که در حالتی که کرنل و اکستنشنها رو ۶۴ بیتی بالا میآرید، برنامههایی مثل NTFS gor Mac OS X کار نمیکنند. و در ضمن، اکثراً پیشنهاد میکنن که ماژولهای رم عیناً مثل هم باشند (هم front-side bus ـشون و هم اندازهشون). در مورد اندازهشون شاید بشه اغماض کرد، اما نصب کردن دو ماژول رم که یکی ۱۰۶۶ ـه و اونیکی ۱۳۳۳ کار بسیار نادرستیه.