دیروز تیغه ریش تراشم خراب شد. رفتم سراغ ریش تراش قبلی. البته چون شارژی نبود به پریز زدم. وای گوشم. چقدر صدا داره!. تیغه هاش هم امکان تغییر زاویه نداره. کلا یه جوری بود.! توی دست ارگونومی هم نبود. خودم فکر کردم اگر بعدش می خواستم ماشین کاربوراتوری را روشن کنم برم سر کار و روشن نمی شد.... باید دوباره می آمدم توی خونه و با آن تلفن قدیمی ها به یکی زنگ می زدم. اگر شانس می آوردم مشکل از کاربوراتور نباشه بعد از تمیز کاری و تنظیم شمع و پلاتین روشن می شد.
ده پانزده سال دیگر هم تعجب خواهیم کرد که قبلا سوار ماشین بنزینی بو گندو می شدیم و خودمان رانندگی می کردیم.
سرتونو درد آوردم!. ببخشید.