من دیدم که علی، ایلیا و ارژنگ جواب های بسیار کاملی دادند ولی چون سوأل شما جوابش به اروپا و علی الخصوص به آلمان بر میگردد و من هم تو آلمان کوچیکه
هستم و دائم هم میرم آلمان و اصلا شرکت و همکارانم آلمانی هستند، گفتم کمی بیشتر در مورد اینجا راهنماییتان کنم.
اول بگم حرفهای دوستان کاملا درست است و بدون حل کردن مسئله زبان کلاهتان پس معرکست علی الخصوص اینجا که باید (تأکید میکنم، باید) آلمانی بدانید تا حدی که انگلیسی را فراموش کنید. میگی نه، بیا ببین!
ببینید دنیای آمریکای شمالی با دنیای اروپا بخصوص آلمانی زبانها زمین تا آسمان فرق دارد. در آمریکا سیستم امپریالیستی وجود دارد و در اینجا سوسیال دموکرات که البته اتحاد شدید سیاسی و اقتصادی با آمریکا و سایرین وجود دارد.
مردم اینجا همگی کول نیستند و عده ای هم هستند که از خارجی (ایرانی و آمریکایی فرقی نداره) حالشان بهم میخورد ولی در مجموع ملت معقول و قابل ارتباطی هستند و باهاشون میشود رفیق شد ولی رفیق ماندن بر میگردد به رفتار و دیدگاه های خودتان.
برای زندگی باید خیلی تلاش کنید ولی نه مثل آمریکا روبات وار! در اینجا بیش از نود درصد جامعه را سطح متوسط رو به رشد که درآمدی حدود ماهانه ۲۰۰۰-۳۰۰۰ یورو (نت عرض کردم) دارند، تشکیل میدهند.
بیمه درمانی از قویترین ها در دنیاست و کیفیت محصولات و استانداردها از آمریکا بالاتر است (برای همین تظاهرات میکنن که نرن تو تجارت بدون مرز با آمریکا و کانادا).
وابستگی اقتصادی اتحادیه اروپا به خارج از اتحادیه کمتر از ده درصد (غیر از نفتی) است درحالیکه آمریکا با بیش از هشتاد درصد، یکی از وابسته ترین کشورها به خارج مرزهای خود است.
مسئله اقامتی یکی از مهمترین مسائل برای گرفتن کار میباشد. اینجا برنامه مهاجرت (مثل کانادا) وجود ندارد و از دوسال پیش گرفتن شهروندی آنقدر سخت شده که در شرایط عادی یک شخص نرمال باید تا بیش از پانزده سال برایش تلاش کند. با ویزای تحصیلی کار گرفتن کاری سخت و اشک دربیار است و حتی داشتن شغل برای یک کسیکه مقیم یا شهروند نیست، گارانتی ای ایجاد نمیکند.
کیفیت تحصیل و متدهای آموزشی بسیار بالاست و در این زمینه میتوانم قول بدم که اگر مرد میدان باشی، سربلند خواهی شد.
در کل اتریش و بعضی از ایالتهای آلمان حقوق سالانه چهارده ماه است که دو ماه بخاطر تابستان و سال نو تعلق می گیرد. میانگین حقوق یک برنامه نویس (خودم دارم کار میکنم که میگم) بین ناخالص سالانه (برای چهارده ماه) ۳۵۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰ یورو میباشد که ماهانه حدود سی درصد برای بیمه و مالیات و ... از شما کسر خواهد شد.
هزینه زندگی کاملا بستگی به خودتان دارد و نگاهتان به زندگی و اینکه چطور بتوانید هزینه ها را صرفه جویی کنید. مثلا یک خانه ۶۰ متری یکخوابه با هزینه های ماهانه (گرما، برق، تلویزیون و ...) حدود ۸۰۰ یورو اجاره دارد که اگر کردیت بگیرید و بخرید هم قسطش همین میشود.
هزینه رفت و آمد هم ماهانه نفری ۵۰ - ۶۰ یورو و قسط ماشین هم از ماهی ۵۰ یورو به بالا (بستگی به ماشینش دارد) میباشد.
میماند هزینه خورد و خوراک و پوشاک و تفریح که اگر بخواهید زیاد فشار نیاید چیزی حدود ماهانه ۶۰۰ یورو باید کنار بگذارید.
راحت بگم دو نفر آدم اگر بخواهد تقریبا خوب بخورند و بگردند و مسافرت کنند با ماهی ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ یورو میتوانند زندگی کنند و اگر هردو کار کنند، تقریبا ماهی یک حقوق را میشود پس انداز کرد (بازم به کار و خود مدیریت آدم بستگی دارد). هزینه زندگی دانشجویی برای یک زوج هم با توجه با ارزان بودن یا مجانی بودن دانشگاه ها چیزی حدود ماهی ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ یورو میباشد.
از نظر سختی کشیدن هم بگم که من خودم با سابقه کار نسبتا خوب تو اروپا (انگلستان) و ایران و مدرک تحصیلی تا مدتی همه کار از مک جاب و جاروکشی هتل بگیر تا چوب بری و رانندگی کردن را انجام داده ام و راحت بگم پوست انداختم تا بتوانم نفس راحت بکشم.
من سعی کردم هرچیزی به ذهنم میرسد را بگم و اگر سوألی دارید، بفرمایید که جواب بدم. فقط یک چیز را بگم که من اصلا راجب زندگی و کار و در ایتالیا نمیدانم ولی میدانم که ارزان است و آنجا برای من و همه مردم اینجا یک مکان ارزان برای خوشگذرانی است ولی فکر نمیکنم دارای آینده خاصی باشد، ضمن اینکه در مقایسه با باقی اروپا خیلی بی درب و پیکر است متأسفانه (عین اروپای شرقی و یوگوسلاوی).
خلاصه اگر امری بود که بتوانم کمکی یا راهنمایی ای بکنم، درخدمت خواهم بود.
موفق باشید.