توسط Behnam » 27 ژانویه 2009, 04:45
ممنون امیر جان. مطلب خیلی جالبی بود. ضمناً از چشمم نیفتاد که در صفحهٔ اول از ثلث استفاده کرده بودی!
نکته‌ای که قابل ذکر است این هست که ما (فارسی زبان و عرب زبان و غیر لاتین زبان‌ها) آن چشم لاتینی را نداریم که به سهولت جزئیات تفاوت ظاهر یک قلم از قلم دیگر لاتین را تشخیص دهیم. عکس این موضوع در مورد چشم لاتینی صادق است. آنها تفاوت ظاهر قلم‌های مختلف عربی را به دشواری تشخیص می‌دهند مگر تفاوتی رادیکال مثل ثلث و نسخ باشد. البته افراد حرفه‌ای در کار قلم سازی طبعاً چشمان ورزیده‌تری دارند. ولی بطور عمومی هرکسی نسبت به نمایش خط زبان غیر مادری تا حدودی «کور رنگ» است.
هلوتیکا و اریال بویژه برای متون کوتاه مناسبند. از همین روست که در تابلوی فروشگاه و مارک کالا و علائم جاده‌ها خیلی مصرف دارند. اما آنطور که از اهل فن لاتین زبان شنیده‌ام، نمایش حروف آنها بقدری یکنواخت است که برای متن طولانی و کوچک مثل کتاب چندان مناسب نیستند و چشم را خسته می‌کنند (مثل رانندگی در یک جادهٔ خلوت مستقیم و بی پیچ و خم). محبوبیت آنها در قلم‌های عربی و فارسی (که خود من هم از آنها به وفور استفاده کرده‌ام) شاید ریشه در همین امر داشته باشد که مصرف عملی آنها در یک متن فارسی بیشتر به چند کلمه یا عبارت کوتاه محدود می‌شود.
برای مرورگر هم قلم مناسبی هستند چون وضوح حروف‌شان خیلی سریع لُب کلام هر مطلبی را به خواننده منتقل میکند. اما با پوریا موافقم که برای یافتن «زیبایی» باید در قلم‌های دیگر (خصوصاً سریف) جستجو کرد.
حالا موضوعی کاملاً متفاوت.
قلم ندیم که برای متن انتخاب کرده‌ای روی Adobe Reader چندان مشکلی ندارد ولی نقطه‌های حروفش روی نرم‌افزارهای خود مک درست نمایش داده نمی‌شوند. این در مورد بیشتر قلم‌های عربی bundle مک (بجز جیزه) صادق است. اپل هم ده پانزده سال است که این قلم‌ها را به روز نرسانده است. اشکال هم از یک نوع ساختار بُرداری نقطه‌هاست که با موتور نمایش متن مک سازگاری ندارد. این است که اگر Safari برای pdf از Preview بصورت دیفالت استفاده کند، نقطه‌ها درست نمایش داده نمی‌شوند. البته این که می‌گویم روی تایگر است و نمی‌دانم در لئوپارد توفیری کرده باشد.
